وضعیت فقر در افغانستان به عنوان یک مسئله جدی تلقی میشود. عوامل متعددی به وجود آمدهاند که این وضعیت را تشدید کردهاند. از جمله میتوان به تداوم ناپیوستگیهای سیاسی، نزاعات مسلحانه، و حضور گروههای تروریستی اثرات منفی آنها بر توسعه اقتصادی و اجتماعی اشاره کرد.
بحرانهای طبیعی یکی از دلیلی فقیر ماندن این کشور است. افغانستان به دلیل وقوع زلزلهها، خشکسالیها، و سایر بلایای طبیعی، به دور از امنیت و استقرار مستقل با مشکلات بسیاری روبهرو است. در همین حال، برخی ناحیههای افغانستان با کمبود آب شدیداً مواجه هستند. بنابرین کمبود آب در بخش کشاورزی و عدم کشت و کار تاثیر مستقیمی بر درآمد و زندگی مردم دارد.
نرخ بلند بیکاری بعد از سال ۲۰۲۱ دلیل دیگر افزایش فقر
بیکاری به یکی از چالشهای بزرگ اقتصادی افغانستان در این اواخر تبدیل شده است. عدم توانمندی در ایجاد شغلهای پایدار و بخصوص برای جوانان، باعث فزاینده شدن نرخ فقر میشود. عدم دسترسی به امکانات تأمین اجتماعی مردم افغانستان از سالایان دراز، مانند بهداشت، آموزش، و خدمات پزشکی نقاط ضعف جدی در ساختار اجتماعی و اقتصادی این کشور است. ضمناً هیچ تدابیر اقتصادی و اجتماعی مؤثر نه در گذشته و نه در زمان حال، برای تسهیل سطح زندگی مردم گرفته نشدهاست. تمام کمکهای جامعه جهانی بدلیل فقر شدید در سیر نگهداشتن مردم به مصرف میرسد. به نظر میرسد که پروژههای خودکفایی و سایر برنامههای ارتقا ظرفیتهای جوانان تا این دم از فهرست اولویتهای کشورهای کمکرسان بیرون شدهاست.